Gisteren was ik jarig. 30 Alweer. Ik heb er inmiddels een dag ervaring mee, en...het voelt niet anders. Ik voel me niet ouder, en al helemaal niet wijzer. Maar misschien heb ik gewoon wat meer tijd nodig. Wieweet komt het nog...Ik geef nog even niet op.
De eerste informatie waar ik op stuit als ik op zoek ga naar wat er nou eigenlijk speelde in de wereld in 1979, mijn geboortejaar, is dat de winter van 1978 een koude was. Zó koud, dat het zelfs in de Sahara heeft gesneeuwd. De kou lijkt me een goede verklaring voor het feit dat ik eind september 1979, precies 9 maanden na de ergste kou in Nederland, het levenslicht zag.
1979 begon op een maandag. Daar hou ik van. Netjes en ordelijk bij het begin begonnen, dat zouden we elk jaar moeten doen. Een goed begin blijkt echter geen garantie voor een goed verloop van de rest van het jaar. In elk geval niet qua nieuwswaarde..
De eerste schokkende gebeurtenis van 1979 waar mijn oog op valt, is het overlijden van Mr. Ed. Diep tragisch natuurlijk. Als ik echter het onderwerp wat wil uitdiepen (ja echt, zo'n komkommerjaar blijkt 1979...) en wat meer research doe, blijkt dat Mr. Ed niet in 1979 overleed, maar al in 1970 werd afgemaakt vanwege een gebroken been en andere gezondheidsproblemen. Verdrietig, maar daarmee verliest het sprekende paard wel zijn relevantie voor mijn log.
Ik dacht even na over een goedkoop en "open deur" bruggetje tussen Mr. Ed en Margaret Thatcher, maar ik laat die kans, hoe verleidelijk ook, maar even schieten. Op 4 mei 1979 werd The Iron Lady gekozen als de eerste vrouwelijke premier van het Verenigd Koninkrijk. Persoonlijk ben ik niet zo'n fan van Maggie en haar conservatieven, maar het was natuurlijk wel een knap "staaltje" girl-power!
1979 was tevens het geboortejaar van Mc Donalds' kinderfavoriet: het Happy Meal. Zelf was ik een stuk ouder dan het gemiddelde kind tegenwoordig, denk ik, toen ik mijn eerste Happy Meal kreeg. Ik voelde me de koning te rijk. Het was bij de Mc Donalds in Scheveningen, als ik me goed herinner. Ik was er ontzettend van onder de indruk. Ik zal een jaar of 9 geweest zijn, en ik sprak verrukt de (in mijn familie) gedenkwaardige woorden "Papa! We gaan bij de reclame eten!".
Een andere publiekslieveling die in 1979 zijn wortels heeft, is de walkman. In juli van dat jaar introduceerde Sony de eerste Walkman. Ik gok dat ik eerder een walkman had dan een Happy Meal, trouwens. Ik heb er nog steeds één, maar gebruik hem heel zelden, eigenlijk alleen maar voor de luistertoetsen van mijn Spaanse les. Mijn juf is in het video/cassettebandjes tijdperk blijven steken, en ik vind dat zo schattig dat ik er leuk aan mee doe. Ik zelf luister (natuurlijk) tegenwoordig hoofdzakelijk naar mijn iPod.
Grappig om te lezen vond ik wel dat de walkman zijn intrede deed in 1979, maar dat Philips in dat zelfde jaar, zelfs 2 maanden voor de lancering van de walkman, de Compact Disc presenteerde. Hadden we toch bijna het hele hoofdstuk walkman gemist! ;)
Natuurlijk was er ook ellende in 1979. Al lijkt het relatief weinig. Ik heb, in een post-verjaardag/pre-vakantie goede bui, niet zo heel veel zin om een opsomming te maken van alles wat er 30 jaar geleden mis was in de wereld. Maar voor de geinteresseerden even kort:
- De Unabomber was actief.
- De Franse tanker Betelgeuse ontploft in Ierland.
- Er is een ongeluk met een kernreactor in Harrisburg, Pennsylvania.
- Het grootste olielek uit de geschiedenis vond plaats.
En op 15 december 1979 spoelt in Egmond een potvis aan. Ik bedoel maar.
Al met al ben ik eigenlijk een beetje teleurgesteld in 1979.
10 Jaar voor ik werd geboren was de wereld volgens mij een stúk interessanter. Tina geeft een kijkje in háár geboortejaar, 1969, en ik voel me echt een beetje alsof ik wat gemist heb :(
Het lijkt erop alsof er niet bijster veel gebeurde in 1979, en als Wikipedia een realistische weergave van feiten geeft, lijkt mijn geboorte één van de weinige hoogtepunten dat jaar.
Dat de nummer 1 van de Top 40 op mijn geboortedag een Spaans nummer was, kán trouwens geen toeval zijn.
