Chaos in je huis betekent chaos in je hoofd, zeggen "ze". Ik kijk zuchtend om me heen naar mijn onopgeruimde huiskamer en vraag me af wat er eerder was. Zorgt chaos in mijn huis voor chaos in mijn hoofd, of is het andersom? Was het in mijn hoofd al een zooitje, en kon mijn huis simpelweg niet achterblijven?
Ik heb geen idee wat er eerder was, maar dat het nauw met elkaar verbonden is, merk ik duidelijk. Zowel mijn huiskamer als mijn humeur hebben een dieptepunt bereikt.
Het frustreert me omdat ik het niet begrijp: Ik woon alleen, werk veel en breng de meeste tijd die ik in mijn ieniemini huis doorbreng denk ik in bed/slapend door. Waarom is het dan toch elke keer zo'n rommel?
Het is een van mijn grootste irritaties dat ik de boel niet langer dan een halve dag aan kant kan lijken te houden, en dat mijn versgepoetste showroomflat na die halve dag niet geleidelijk steeds ietsje rommeliger wordt, maar zichzelf van het ene op het andere moment magisch in een vuilnisbelt weet te transformeren. Als het zo ineens gaat, hoe kan ik het dan ooit bijhouden?
Misschien is de chaos in mijn hoofd dan toch geen gevolg, maar oorzaak, en moet ik dát aanpakken. Maar hoe? Een huis opruimen is, in theorie, toch vrij makkelijk en vooral een kwestie van dóén. Je legt wat dingen op zijn plek, racet eens een rondje met de stofzuiger, haalt hier en daar een doekje over en gooit wat dingen weg, en dan ziet het er vanzelf een heel stuk beter uit.
Maar hoe ik een grote schoonmaak in mijn hoofd moet aanpakken...?
Andere bronnen zijn van mening dat chaos inspirerend werkt, en rommel een teken is van genialiteit. Tot ik (met mijn geniale en geinspireerde brein) bedacht heb hoe ik de boel eens goed ga oplossen, denk ik dat ik me, met een stofdoek in de hand, maar achter díe theorie verschuil ;)
3 opmerkingen:
Mijn theorie is dat het genetisch bepaald is. Je bent een opruimer, of je bent het niet. Ik heb er een studie van gemaakt en de mensen die dus opruimer zijn, ruimen alles direct achter hun kont op. Altijd. Ik denk altijd: straks... En als ik dan toevallig in slaap val, is het morgen... Hmmm, misschien is een werkster een idee?
Nee, ik wil geen werkster want dan heb ik de stress dat ik altijd als een gek moet opruimen omdat de werkster komt :D
Als jij het ook hebt zal het idd wel genetisch zijn....;)
ik moet melden dat het volgens mij, niet genetisch bepaald is. Mocht dat toch zo zijn dan is er hoop als je ouder wordt. kijk maar naar je vader
Een reactie posten