Leeg en koud

Van 24 december tot 6 januari was mijn vader, voor de tweede keer ooit, bij me op bezoek. De kerstdagen brachten we, dat is misschien wel grappig om te vertellen, door bij mijn moeder, mijn vader's ex, dus, en haar partner. Gelukkig is al het scheidingsleed al lang geleden en kunnen mijn ouders het inmiddels prima met elkaar vinden.

We hebben het gezellig gehad, zowel met de kerstdagen bij mijn moeder als daarna, toen we weer even zoals vroeger met zijn tweetjes woonden, alleen dit keer in míjn huis. Ik was de hele tijd vrij van mijn werk, wat een heerlijke bijkomstigheid was. Bovendien hadden we tussen alle vreselijke regenbuien door nog best af en toe geluk met het weer, en hebben we zelfs nog een paar keer op een terrasje kunnen zitten.

een kleine impressie van de vakantie (klik voor iets groter)

6 Januari kwam veel te snel. Op zich is dat natuurlijk een goed teken maar het betekende ook dat ik me toen mijn vader naar het vliegveld was vertrokken ineens wel even een beetje eenzaam voelde. Ik ben natuurlijk gewend om alleen te wonen, en dat is eigenlijk nooit een probleem, maar het was (en is nog steeds) ineens wel erg stil in huis.

Donderdag moest ik weer werken. Back to normal, ofzo. Het ging maar moeizaam. Ik maak normaal gesproken best lange dagen maar donderdag was ik om half 5 al bekaf, en toen ik thuis kwam was het opnieuw weer erg leeg, koud en triest.

Het weer paste zich snel aan mijn gesteldheid aan. Het ís me hier toch ineens koud geworden in de afgelopen paar dagen, zeer ongewoon. Natuurlijk is het niks vergeleken bij de ijzige kou en sneeuw die Nederland op dit moment moet doorstaan, maar tegelijkertijd is het zo dat Nederland meer "gebouwd" is op kou. Dubbel glas, centrale verwarming, noem maar op. Dat soort begrippen zijn hier niet zo standaard als in het koude kikkerlandje - en dus heb ik het niet alleen van binnen maar ook van buiten behóórlijk koud.

Hopelijk komt het (allebei!) snel weer goed.