Ik heb, in elk geval qua opleiding, een achtergrond in het sociale werkveld. Ik heb (ik wou zeggen het líjkt jaren geleden, maar het ís inmiddels jaren geleden...) eerst MBO Sociaal Pedagogisch Werk gedaan, en daarna, meer als logische dan als hele bewuste keuze, HBO Maatschappelijk Werk en Dienstverlening. Ik heb met erg veel plezier en passie tijdens mijn stages met vluchtelingen (zowel kinderen als volwassenen) gewerkt, maar na afronding van mijn studie zag het er (mede) door het politieke klimaat niet naar uit dat ik een baan zou kunnen vinden waarin ik met vluchtelingen zou kunnen blijven werken. Vrijwillig was er wel genoeg te doen, en ook dat heb ik jaren met veel toewijding gedaan, maar ja...helaas moest er toch brood op de plank komen. Ik zag een andere "doelgroep" binnen het werkveld niet zitten, en wilde wel wat anders - iets minder soft, wellicht, want ik kreeg tijdens mijn opleiding regelmatig te horen dat ik "te zakelijk" was.
Het bleek in Nederland lastig te zijn om een baan te vinden waar je niet precies voor gekwalificeerd bent, dus zo kwam ik uiteindelijk terecht bij IBM in Greenock, Schotland. Daar heb ik een geweldige tijd gehad, maar na drie jaar zat ik daar een beetje vast en was het tijd voor een nieuwe uitdaging. Nu woon en werk ik alweer meer dan vier jaar hier, en werk ik in een hele zakelijke, commerciële omgeving, waar alles draait om geld verdienen. Helaas niet eens voor mezelf.
Het is gek hoe het kan gaan, soms. Jaren ga ik naar school waar ik leer mensen met bijvoorbeeld een gokverslaving te begeleiden, en nu werk ik bij een bedrijf dat zijn geld verdient met..jawel...gokken. Het is een keiharde wereld en soms, steeds vaker, komt dat idealistische, dat gewoon bij me hoort, opzetten en mis ik het "softe".
Ik heb zowel bij IBM als bij mijn huidige werkgever wel echt ontzettend veel geleerd. Niet alleen over systemen en producten en manieren van werken, maar ook over wat ik leuk vind in werk, wat belangrijk voor me is, en wat ik goed kan. Ik wil (en mag ook trouwens) niet teveel over mijn werk schrijven, maar één van de dingen die ik leuk vind is analyse, patroontjes herkennen en redenen verzinnen voor bepaalde zaken (ik ben nog altijd verbaasd dat mensen mijn gedachten over die zaken dan serieus nemen, maar da's een ander verhaal). Ik denk dat het ermee te maken heeft dat ik gewoon een nieuwsgierige donder ben.
Daarom, toen ik deze blog bij Blogger begon, en ik zag dat er nergens in de beheer-sectie een pagina was waarop je bezoekers, bronnen en dat soort gegevens kon zien, moest er een google analytics account komen. Dat account kwam er en inmiddels heeft het me sinds ik in september begon al heel wat interessante dingen laten zien. Vooral de "Met welke zoekwoorden kwamen mensen op je site terecht"-sectie vind ik vermakelijk. Ik kan door de zoekwoorden bijvoorbeeld concluderen dat ik niet de enige blijk te zijn die het irritant vind dat Annie en SYTYCD niet -overal- online te bekijken zijn, dat er meer mensen geïnteresseerd zijn in wat er in 1979 gebeurde, en (en dit is mijn favoriet) dat verschillende mensen gegoogeld hebben op "wat is een drama" (hier moeten jullie zijn, trouwens) en zo bij mij terecht kwamen.
Haha! Wat zegt dat over mij? Misschien is het tijd voor een beetje zelfanalyse!
3 opmerkingen:
Ik kan op mijn site geen zoekwoorden zien (moet nog iets toevoegen, maar ben te lui), maar op mijn vorige log stond met stip op 1.: plasje en slipje. Naar aanleiding van een logje die over het in de broek plassen op de kleuterschool ging. Haha, de wereld is verrot :D Jouw bezoekers lijken me wel weer braaf.
Kon ik eens lezen hoe je in Spanje terecht gekomen bent.
Leuke stukjes Marije. Vooral dat verhaal met die plu. Iedereen drijft weg en de foto met die plu was een mooi contrast :-). Groeten, Lucas
Een reactie posten