Precies een week woont hij nu bij me. Het zat er al een tijdje aan te komen maar ik moest er eerst eens heel goed over nadenken. En nog eens. En nog eens. Het is toch niet niks, en ik maak grote beslissingen graag weloverwogen...
Ik had een hele drukke week op mijn werk. Ik moet nog wat wennen in mijn nieuwe functie en dat kost veel energie, en ik had bovendien de tweede helft van de week lange dagen cursus. Niet veel thuis dus en daardoor automatisch weinig tijd voor mijn nieuwe vriendje. Jammer, want ik had me wel verheugd op een beetje quality time samen, om elkaar wat beter te leren kennen, zeg maar. Ik wist natuurlijk voor ik hem in huis nam wel een beetje wat ie zoal te bieden heeft, maar echt gevoel voor elkaar krijg je denk ik pas na wat 1 op 1 contact.
Toen ik gisteravond thuis kwam wachtte hij al op me, en vooral vandaag heb ik eens even goed de kans gehad om te kijken wat hij allemaal precies kan. We hebben samen tv gekeken (niks beters dan de spanningen en intriges in Meerdijk om wat nader tot elkaar te komen), we hebben spelletjes gedaan, we hebben zowel nieuws als boeken als kaarten gelezen en we schrijven nu samen dit logje.
Zodra ik gepubliceerd heb ga ik slapen. Hij ligt dan trouw naast me, beschermd, want we nemen geen enkel risico. Morgen is er weer een dag voor het ontdekken van ongetwijfeld nog meer mogelijkheden die mijn nieuwe vriendje voor me in petto heeft.
Nu ik na een week de balans opmaak weet ik dat ik geen spijt heb, en dat hij mag blijven, die iPad van me.
2 opmerkingen:
Nou, dan zal ik je voortaan maar niet meer storen, nu jij en je i-pad een liefdesnestje hebben gebouwd! ;)
Haha, nee, lijkt me heerlijk, een i-pad. Je zult er vast nog veel plezier van hebben. Vergeet niet je katten eten te geven! ;)
Ik vind het spijtig dat je gestopt bent met je blog...
Een reactie posten